Dagelijks brood

Dagelijks brood
Om mensen een hart onder de riem te steken, stuurt ds. Karl van Klaveren regelmatig 'Dagelijks brood'. Korte stukjes over iets wat hem opviel, of een vraag om over na te denken. Met deze week stukjes over elkaar nabij zijn, of over angst en vertrouwen.

Elkaar nabij zijn 
Buiten schijnt de zon. Alsof er niets gebeurd is. Het lijkt wel lente. Ik besluit om even een frisse neus te halen. Ik woon in de drukke binnenstad. Maar de straten zijn leeg. Net als mijn hoofd. Zo af en toe kom ik iemand tegen. Ik houd afstand. Met een bochtje loop ik om  de ander heen. Gewoonlijk wordt dat gezien als een belediging. Maar de meeste mensen begrijpen het wel. Ze zien als het als een teken van respect. We zorgen voor elkaar door afstand te houden in fysieke zin. Nu telt vooral het werkelijke contact, dat onder de oppervlakte ligt. Je stuurt een kaartje, je belt elkaar op, je vraagt: Hoe maak je het? Kun je het aan? Heeft u mensen die boodschappen voor u doen? Zo zijn we elkaar nabij. Zo zijn we naaste. In diepere zin.     

Een slechte raadgever? 
Angst is een slechte raadgever. Zo wordt gezegd. Toch heeft het wel een functie. Er zijn mensen met te weinig angst. Ze gaan er leuk op uit naar de bouwmarkt. Bezoeken massaal het strand. Op zo’n moment besef je dat angst ons wil beschermen. Maar angst is niet alles. Het is de linkerhand van het leven. In onze rechter dragen we nog een gave van de natuur. Vertrouwen. Minstens zo belangrijk, omdat angst alleen je panisch maakt. En verlamt. Maar omgekeerd kan een mens ook te goed van vertrouwen zijn. Angst en vertrouwen willen elkaar in evenwicht houden. Alleen dan werken ze en zijn ze heilzaam.

Oefening van lichaam en geest
Een 'intelligente lockdown'. Onze premier kiest zijn woorden zorgvuldig. Hij jongleert met taal. Zonder de ernst van de situatie te onderschatten wist hij ook gisteren weer het evenwicht te bewaren. Behendig laveerde hij van ‘de trotse en zelfstandige mensen die we zijn’ naar 'de zelfdiscipline, de improvisatiekunst en het aanpassingsvermogen van zo ongeveer iedereen'. Hij deed een beroep op ons gezond verstand en verantwoordelijkheidsgevoel. In veel landen kiezen de leiders voor een andere lijn: binnen blijven, tenzij je boodschappen moet doen of naar de dokter moet. Ik vraag me af of dat niet meer kwaad doet dan goed. Zo nu en dan (en op gepaste afstand) een frisse neus halen lijkt me wezenlijk om deze dagen gezond door te komen. Niet ieder gezin is gezegend met een groot huis. Er zijn nu al huishoudens waar de spanning oploopt doordat men de hele dag binnen zit. Zelf maak ik dagelijks een lange wandeling. Als ik het een keer niet doe, merk ik dat meteen aan mijn veerkracht. Maar ik geef toe: ook een 'binnendag' kan heilzaam zijn. Even voel je hoe het is voor mensen die altijd aan huis gebonden zijn. Het kan een oefening zijn om je in te leven in de ander. En misschien ook wel: om te leren leven met jezelf.

Ds. Karl van Klaveren is predikant van de Vrijzinnige wijkgemeente Houtrustkerk in Den Haag en de Adventskerk in Zoetermeer. Hij is daarnaast vertaler theologie, filosofie en spiritualiteit voor Skandalon en Ten Have. Wil je per e-mail Dagelijks brood ontvangen? Stuur een e-mail aan houtrustkerk@gmail.com. 
 
terug